1. Sé lá roimh an gCáisc, tháinig Íosa go Bétáin, an áit a raibh cónaí ar Lasarus, ar thóg Íosa ó mhairbh é.
2. Rinne siad suipéar dó ansin; bhí Marta ag freastal, agus bhí Lasarus ar an dream a bhí ina sui ag aon bhord leis.
3. Ghlac Muire punt d'uinnimint chostasach de ghlan-nard, agus chuimil si de chosa Íosa í agus thriomaigh si a chosa le gruaig a cinn; agus chuaigh cumhracht na huinniminte ar fud an ti.
4. Ach is é a dúirt Iúdás Iscariót, duine de na deisceabail, (an té a dhéanfadh a bhrath),
5. “Cad chuige nár dioladh an uinnimint seo ar thri chéad déanar agus cad chuige nár bronnadh ar na boicht í?”
6. Niorbh í a shuim sna boicht a thug air sin a rá, ach is é rud, bhí sé ina ghadai, agus ó bhí bosca an airgid aige ba ghnáth leis ar cuireadh ann a thógáil leis.
7. Is é a dúirt Íosa, “Lig di, a chead aici é a choinneáil go lá m'adhlactha.
8. Bíonn na boicht agaibh i gcónaí, ach ní bheidh mise agaibh i gcónaí.”
9. Chuala mórshlua na nGiúdach faoina bheith ansin, agus tháinig siad, ní hamháin ar son Íosa, ach mar gheall ar Lasaras a fheiceáil, a bhí tógtha ó mhairbh aige.
10. Bhí sé beartaithe mar sin ag na hardsagairt Lasarus a chur chun báis freisin,
11. ar an tsiocair go raibh mórán de na Giúdaigh ag imeacht agus ag creidiúint in Íosa.
12. An lá arna mhárach chuala mórshlua dár tháinig chun na féile faoi Íosa a bheith ag teacht go hlarúsailéim.
13. Thóg siad mar sin craobhacha crann pailme agus chuaigh siad amach ag fáiltiú roimhe, agus iad ag ligean gáir mholta, “Hósanna! Is beannaithe a thagas in ainm an Tiarna, is é Ri Iosrael é!”
14. Agus tháinig Íosa ar asal óg agus chuaigh sé a mharcaíocht air; mar atá scríofa,
15. “Ní eagal duit, a iníon Shióin;Seo chugat do ri,ina mharcach ar bhromach asail!”
16. Nior thuig a dheisceabail sin i dtús ama; ach nuair a tugadh Íosa chun a ghlóire, ba ansin a chuimhnigh siad go raibh sin scríofa faoi agus go ndearnadh sin air.
17. An slua a bhí ina chuideachta nuair a ghlaoigh sé Lasarus ón tuama agus a thóg sé ó mhairbh é, thug siad fianaise.
18. Is í an chúis a bhí ag an slua dul ina airicis, iad an t‑iomrá a chluinstin faoin gcomhartha sin a bheith déanta aige.
19. B'shiúd iad na Fairiséigh ag rá lena chéile, “Nach bhfeic-eann sibh gur saothar in aisce é; féachaigí, tá an saol uile imithe ina dhiaidh.”
20. Anois bhí Gréagaigh áirithe ar an dream a chuaigh suas a adhradh in am na féile.
21. Tháinig siadsan mar sin chuig Pilib, a bhí as Bétsáida atá i nGalailí, agus dúirt siad leis, “A Shaoi, ba mhaith linn Íosa a fheiceáil.”
22. Chuaigh Pilib gur inis sé d'Aindrias é; chuaigh Aindrias le Pilib ansin gur inis siad beirt d'Íosa faoi.
23. Agus d'fhreagair Íosa iad agus dúirt sé, “Tháinig an uair a mbeidh Mac an duine á ghlóiriú.
24. Is fíor atá, agus is fíor mo rá, mura dtiteann síol na cruithneachta sa talamh agus bás a fháil, ní bhíonn ann ach é amháin ina aonar; ach má fhaigheann sé bás, tagann mórán toraidh air.
25. An té sin a mbíonn grá aige ar a anam féin, cailleann sé é, agus an té sin ar fuath leis a anam ar an saol seo coinneoidh sé é le haghaidh na beatha síoraí.
26. Cibé a dhéanas seirbhís dom, caithfidh sé mé a leanúint; agus mar a mbím féin, is ann a bheas mo sheirbhíseach freisin; má dhéanann aon duine seirbhís domsa, tabharfaidh an tAthair onóir dó.
27. “Is anois atá buairt anama orm. Agus cad é a déarfas mé, ‘A Athair, slánaigh mé ón uair seo’? Ní hea, is chuige seo a shroich mé an uair seo.
28. A Athair, glóirigh d'ainm.” Tháinig leis sin an glór ó neamh, “Tá sé glóirithe agam cheana, agus beidh sé á ghlóiriú agam arís.”
29. Chuala an slua a bhí ina sheasamh thart sin, agus dúirt cuid acu gur fuaim thoirní a bhí ann. Dúirt an chuid eile, “Aingeal é a labhair leis.”
30. D'fhreagair Íosa, “Ní ar mo shonsa a tháinig an glór sin, ach ar bhur sonsa.
31. Anois a thugtar breith ar an saol seo, anois a chaithfear amach uachtarán an tsaoil seo;
32. agus is mé a tharraingeas an Ádhamhchlann uile chugam, an uair a ardófar mé ón talamh aníos.”
33. Dúirt sé sin le modh a bháis a nochtadh.
34. D'fhreagair an slua é, “Chuala-mar ag an dlí go bhfanann an Críost go síoraí buan. Conas a fhéadann tú mar sin a rá go gcaithfear Mac an duine a ardú aníos? Cé hé an Mac sin an duine?”
35. Dúirt Íosa leo, “Tá an solas libh seal beag eile. Bígí ag siúl chomh fada agus a bhíos an solas agaibh, ar eagla go mbeire an dorchadas oraibh; an té a shiúlas sa dorchadas níl fios a bhealaigh aige.
36. Chomh fada agus atá an solas agaibh, creidigí sa solas, go raibh sibh in bhur gclann mhac an tsolais.”Nuair a bhí an chaint sin ráite ag Íosa, d'imigh sé leis agus chuaigh sé i bhfolach rompu.
37. In ainneoin a liacht comharthaí a bhí déanta aige os a gcomhair, ní chreidfidís ann;
38. ní a tharla ag fíorú an bhriathair a labhair an fáidh Ísáia:“A Thiarna, cé a chreid dár dtuairisc,agus cé hé sin ar nochtadh dó an t‑urradh atá i ngéag an Tiarna?”
39. Dá bhri sin níor fhéad siad creidiúint. Mar dúirt Ísáia arís,
40. “Tá a súile dallta agus a gcroithe calcaithe aige,sa tsli nach bhfeicfeadh a súile agus nach mothódh a gcroithe,agus nach dtiontóidís thart ionas go leigheasfainn iad.”
41. Dúirt Isáia an méid sin ar siocair go bhfuair sé amharc ar a ghlóir agus is air a thrácht sé.
42. Ni lúide chreid mórán de na cinn urraidh féin ann, ach leis an eagla a bhí orthu roimh na Fairiséigh níor admhaigh siad é, ar eagla go gcaithfí amach as an tsionagóg iad;
43. mar b'ansa leo moladh ó dhaoine ná moladh ó Dhia.
44. Agus ghlaoigh Íosa os ard agus dúirt sé, “An té a chreideas ionam, ní hionamsa a chreideas sé ach sa té a chuir anseo mé.
45. Agus an té a fheiceas mé feiceann sé an té a chuir anseo mé.
46. Tháinig mise isteach sa saol mar a bheadh solas ann, ionas nach bhfana an té a chreideas ionam sa dorchadas.
47. Má chluineann duine briathra mo chainte gan a gcur i ngníomh, ní thugaimse breithiúnas air; mar ní leis an domhan a chur faoi bhreithiúnas ach leis an domhan a shlánú a tháinig mé.
48. An té a dhiúltaíos dom agus nach nglacann le mo bhriathra, bíonn breitheamh air; an briathar a labhair mé, beidh an briathar seo mar bhreitheamh air lá deiridh an domhain.
49. Mar ní uaim féin a labhair mé; an tAthair a chuir anseo mé, is é féin a thug an t‑ordú dom faoi cad i an chaint a labhróinn.
50. Agus tá a dhea-fhios agam gurb í an bheatha shíoraí i a aithne. Deirim mar sin a bhfuil á rá agam mar a d'ordaigh an tAthair dom.