3. Chuir na deirfiúracha teachtaireacht chuige, á rá, “A Thiarna, an té a bhfuil cion agat air, tá sé breoite.”
4. Ach nuair a chuala Íosa sin ar seisean, “Ní thabharfaidh an bhreoiteacht sin a bhás; is é rud, tabharfaidh sé glóir do Dhia, ionas go móraítear Mac Dé dá barr.”
5. Anois bhí grá ag Íosa do Mharta agus dá deirfiúr agus do Lasarus.
6. Dá bhrí sin, nuair a chuala sé faoina bheith breoite, d'fhan sé dhá lá ní b'fhaide san áit a raibh sé.
7. Ina dhiaidh sin dúirt sé leis na deisceabail, “Bímis ag dul go hlúdaea arís.”
8. Dúirt na deisceabail leis, “A Rabbí, is gairid ó bhí na Giudaigh ag iarraidh bás a imirt ort le clocha, agus an bhfuil sé fút dul ann arís?”
9. D'fhreagair Íosa, “Nach bhfuil dhá uair déag sa lá? Má shiúlann duine sa lá, ní bhaintear tuisle as, ó feiceann sé solas an domhain seo.
10. Ach má shiúlann duine san oíche, baintear tuisle as, ó nach bhfuil aon solas ann.”
11. Dúirt sé an chaint sin, agus ansin dúirt sé leo, “Tá an codladh i ndiaidh teacht ar ár gcara, ar Lasarus, ach táimse ag dul lena dhúiseacht as a chodladh.”
12. Dúirt na deisceabail leis, “A Thiarna, má thit an codladh air, gheobhaidh sé biseach.”
13. Anois is ag tagairt dá bhás a bhí Íosa, ach shíl siadsan gur suaimhneas an tsuain a bhí ina cheann.
14. D'inis Íosa dóibh go soiléir ansin, “Is marbh atá Lasarus;
15. agus chomh fada agus a bhaineas libhse táim sásta nach raibh mé i láthair, ionas go gcreide sibh. Ach téimis chuige.”