11. Síad smuáintighthe a ccroidhe, a ttighthe do mharthuinn go bráth, agus a náitreibh ó ghinealach go ginealach; do bheirid a nanmanna féin air a ndúthaigh.
12. Acht ní dhéana an duine comhnuidhe a noirdhearcus: is cosmhuil é ris na hainmhintibh mheathas.
13. So a slighe sé a néigcríonnachd é: agus taitnid a ráidhte ris an luchd thig na ndiáigh. Selah.
14. Cuirthear san úaidh íad mar cháorchaibh; iosfuidh an bás íad; biáidh úachdaránachd ag an bhfíréun orra air maidin; agus cnaóifighear a mbréaghdhachd san úaidh as a nionad comhnuighe.
15. Acht sáorfa Día manamsa as láimh na húaidhe: óir géabhúidh sé chuige mé. Selah.
16. Ná bíodh eagla ort a nuáir do nithear duine saidhbhir, a nuáir mhéuduighthear glóir a thighe;
17. Oír an tan éugfas sé ní bheára éinní leis: ní rachaidh a ghlóir síos dá leanmhuin.
18. Bíodh gur bheannuigh sé a anam iona bheatha: agus go molfaid thú, mar do dhéanair maith dhuit féin.
19. Rachaidh sé go ginealach a aithreach; ní fhaicfidh solus go bráth.
20. An duine atá a noirdhearcus, agus nach ttuigionn, is cosmhail é ris na hainmhidhibh imthighios seachad.