1. Cluinidhe so, a dhaoine uile; éisdighe sibhsi, a uile áitreabhthacha an domhuin:
2. An tárd, agus an tísiol, an saidhbhir, agus an daidhbhir, le chéile,
3. Laibheoruidh mo bhéul neithe glioca; agus smuáiniughaidh mo chroidhe iomad eagna.
4. Cláonfad mo chlúas chum cosamhlachd: foisceolad air an ccláirsigh mo rádh díamhair.
5. Cred fá mbeith eagla orum a laéthe a nuilc, an tan thiocfas éagceart mo shál am thimchioll fá gcuáirt?
6. An dream chuireas a ndóthchus iona saidhbhrios, agus do ní aidhbhéil asta féin a niomad a maóine;
7. Ní fhuáisceoluidh duine ar aonchor a dhearbhrathair, ní thiubhraidh a fhuásgladh do Dhía:
8. (Oír atá fúasgladh a nanma comhmórluáigh sin, agus coisgfidh go bráth:)
9. Go madh héidir leis fós marthainn go bráth, chor nach bhfaicfeadh truáilleadh.
10. Oír do chí go néuguid daoine críonna, an tamadán fós agus an duine brúideamhuil go néuguid síad, agus go bhfágaid ag daóinibh oile a saidhbhrios.
11. Síad smuáintighthe a ccroidhe, a ttighthe do mharthuinn go bráth, agus a náitreibh ó ghinealach go ginealach; do bheirid a nanmanna féin air a ndúthaigh.
12. Acht ní dhéana an duine comhnuidhe a noirdhearcus: is cosmhuil é ris na hainmhintibh mheathas.
13. So a slighe sé a néigcríonnachd é: agus taitnid a ráidhte ris an luchd thig na ndiáigh. Selah.
14. Cuirthear san úaidh íad mar cháorchaibh; iosfuidh an bás íad; biáidh úachdaránachd ag an bhfíréun orra air maidin; agus cnaóifighear a mbréaghdhachd san úaidh as a nionad comhnuighe.
15. Acht sáorfa Día manamsa as láimh na húaidhe: óir géabhúidh sé chuige mé. Selah.
16. Ná bíodh eagla ort a nuáir do nithear duine saidhbhir, a nuáir mhéuduighthear glóir a thighe;
17. Oír an tan éugfas sé ní bheára éinní leis: ní rachaidh a ghlóir síos dá leanmhuin.
18. Bíodh gur bheannuigh sé a anam iona bheatha: agus go molfaid thú, mar do dhéanair maith dhuit féin.
19. Rachaidh sé go ginealach a aithreach; ní fhaicfidh solus go bráth.
20. An duine atá a noirdhearcus, agus nach ttuigionn, is cosmhail é ris na hainmhidhibh imthighios seachad.