31. Ach mar gheall ar aiséirí na marbh, nár léigh sibh a ndúirt Dia libh:
32. ‘Is mise Dia Abrahám agus Dia Íosác agus Dia Iacóib’? Ní hé Dia na marbh é ach Dia na mbeo.”
33. Ar a chloisteáil sin do na sluaite, ghabh iontas iad faoina theagasc.
34. Nuair a chuala na Fairisínigh nár fhág sé focal ag na Sadúcaigh, chruinnigh siad féin le chéile,
35. agus duine acu, a bhí ina dhlíodóir, chuir sé ceist air ag baint trialach as:
36. “A Mháistir, cén aithne mhór sa dhlí?”
37. Dúirt sé leis: “ ‘Gráóidh tú do Thiarna Dia ó do chroí go hiomlán agus ó d'anam go hiomlán agus ó d'aigne go hiomlán’ -
38. is í sin an aithne mhór agus an phríomhaithne.
39. Agus is cosúil léise an dara ceann: ‘Gráóidh tú do chomharsa mar thú féin.’
40. Ag brath ar an dá aithne sin atá an dlí ar fad agus na fáithe.”
41. Le linn do na Fairisínigh bheith i dteannta a chéile, d'fhiafraigh Íosa díobh:
42. “Cad é bhur mbarúil faoin gCríost? Cé dó ar mac é?” Dúirt siad leis: “Do Dháiví.”
43. Dúirt sé leo: “Más ea, cad a bheir do Dháiví Tiarna a ghlaoch air nuair a dúirt sé faoi luí an Spioraid:
44. ‘Dúirt an Tiarna le mo Thiarna:Suigh ar mo dheis,nó go gcuirfead do naimhde faoi do chosa’?
45. “Má ghlaonn Dáiví Tiarna air, mar sin, cad a bheir ina mhac dó é?”
46. Ach ní fhéadfadh aon duine focal a rá á fhreagairt, ná ní raibh sé de mhisneach ag aon duine ceist a chur air ón lá sin amach.