1. Thosaigh sé ar labhairt leo i bparabail. “Rinne fear fíonghort a phlandáil, fál a chur timpeall air, cantaoir a thochailt ann agus túr a thógáil, chuir ar cíos ansin chun curadóirí é, agus chuaigh ar an gcoigríoch.
2. Nuair a bhí an séasúr ann chuir sé seirbhíseach uaidh go dtí na curadóirí chun a chion de thoradh an fhíonghoirt a fháil.
3. Ach rug siad air, bhuail é, agus chuir chun siúil folamh é.
4. Agus arís chuir sé seirbhíseach eile chucu; ghoin siad é sin sa cheann agus thug siad easonóir dó.
5. Agus chuir sé duine eile; mharaigh siad eisean; agus mórán eile; bhuail siad cuid acu, mharaigh siad cuid eile.
6. Bhí aon duine amháin aige fós, a mhac muirneach. Chuir sé é sin chucu ar deireadh, á rá: ‘Tabharfaidh siad ómós do mo mhac.’
7. Ach dúirt na curadóirí úd le chéile: ‘Is é seo an t‑oidhre; seo, maraímis é, agus beidh an oidhreacht againn.’
8. Agus rug siad air, mharaigh é, agus chaith amach as an bhfíonghort é.
9. Anois, cad a dhéanfaidh máistir an fhíonghoirt? Tiocfaidh sé agus cuirfidh sé na curadóirí chun báis, agus tabharfaidh sé an fíonghort do dhaoine eile.
10. Nár léigh sibh an scrioptúr seo:‘An chloch dár dhiúltaigh na saoir,rinneadh di ceann an chúinne;
11. obair an Tiarna é seoagus is iontach inár súile é.’ ”
12. Agus ba fhonn leo é a ghabháil, ach bhí eagla orthu roimh an slua. Bhí fhios acu gur chucu féin a bhí sé nuair a labhair sé an parabal. Agus d'fhág siad ansin é agus d'imigh siad leo.
13. Agus chuir siad chuige cuid de na Fairisínigh agus de na Héaródaigh chun breith air ina chaint.