37. Lá mór deireanach na féile sheas Íosa agus ghlaoigh in ard a ghutha:“Má tá tart ar aon duine,” ar sé,“tagadh sé chugamsa agus óladh sé!
38. An té a chreideann ionamsa,faoi mar a deir an scrioptúr,rithfidh as a chroí istigh sruthanna d'uisce beo.”
39. Dúirt sé an chaint sin ag tagairt don Spiorad a bhí le glacadh acu siúd a chreid ann. Óir ní raibh an Spiorad [bronnta] fós mar go raibh Íosa fós gan glóiriú.
40. Cuid den slua, áfach, nuair a chuala siad na focail sin, deiridís: “Is é seo an fáidh gan amhras.”
41. Deireadh tuilleadh acu: “Is é an Críost é seo,” ach deireadh cuid eile acu: “An as an nGailíl atá an Críost ag teacht?
42. Nach ndeir an scrioptúr gur de shíol Dháiví, agus ó bhaile na Beithile, mar a raibh Dáiví, atá an Críost ag teacht?”
43. D'éirigh aighneas ina thaobh dá réir sin i measc an tslua.
44. Ba mhian le cuid acu é a ghabháil, ach níor chuir aon duine lámh ann.
45. Tháinig na póilíní dá bhrí sin go dtí na hardsagairt agus na Fairisínigh agus dúirt siadsan leo: “Cad chuige nár thug sibh libh é?”
46. D'fhreagair na póilíní: “Níor labhair aon duine riamh mar a labhraíonn an duine seo.”
47. D'fhreagair na Fairisínigh iad dá bhrí sin: “An féidir gur mealladh sibhse comh maith?
48. Ar chreid aon duine de na huachtaráin nó de na Fairisínigh ann?
49. Ach an slua seo nach eol dóibh an dlí, tá mallacht orthu.”
50. Níocodaemas - an té a tháinig chuige roimhe sin agus gur dhuine acu é - dúirt sé leo: