4. D'inis mé an méid sin daoibhionas go mbeadh cuimhne agaibh,nuair a thiocfaidh an t‑am dó,gur inis mé daoibh é.Níor dhúirt mé na nithe seo libh ó thusmar bhí mé in bhur bhfochair.
5. “Táim ag imeacht anois, go dtí an té a chuir uaidh mé,agus ní fhiafraíonn aon duine agaibh díom,‘Cá bhfuil tú ag dul?’
6. Ach de bhrí gur dhúirt mé an méid sin libh,líon bhur gcroí de bhrón.
7. Insím an fhírinne daoibh, áfach:is é bhur leas mise a imeacht,mar mura n‑imeoidh mé,ní thiocfaidh an tAbhcóide chugaibh;ach má imím, cuirfidh mé chugaibh é.
8. Agus nuair a thiocfaidh sé,áiteoidh sé ar an saol go bhfuil an éagóir aigei dtaobh an pheaca,agus i dtaobh an chirt,agus i dtaobh an bhreithiúnais.
9. I dtaobh an pheaca, de bhrí nár chreid siad ionam;
10. i dtaobh an chirt, de bhrí go bhfuilim ag triall ar an Athair;
11. i dtaobh an bhreithiúnais, de bhrí go bhfuíl daorbhreithtugtha cheana féin ar phrionsa an tsaoil seo.
12. Tá mórán eile le rá agam libh,ach ní fhéadann sibh iad a fhulaingt anois;