Nuair a scar Tóibias le Raguéil bhí sé an-sásta leis féin agus lán d'áthas agus fíorbhuíoch de Thiarna na bhflaitheas agus an domhain, Rí na nUile, toisc go raibh sé tar éis rath a chur ar a thuras. Faoi dheireadh thiar d'fhág sé slán ag Raguéil agus ag a bhean chéile, Eadna, á rá: “Go dtuga Dia dom onóir a thabhairt daoibh fad a mhairfidh mé.”