5. Déanfaidh duine lámh a phógadh nó go bhfaighidh sé an ailpagus beidh sé ag caint de ghlór íseal faoi mhaoin a chomharsan;ag am an aisíoctha, déanfaidh sé moill;íocfaidh sé le focail gan aird,agus déanfaidh gearán faoin am.
6. Má bhrúnn [an t‑iasachtóir] air, is ar éigean a gheobhaidh sé a leath ar ais,agus is geall le fáltas dar leis an méid sin.Ach mura ndéanann, fágfar in éagmais a choda é,agus beidh namhaid gnóthaithe aige in aisce;déanfaidh mo dhuine aisíoc leis le mallachtaí agus asacháin,agus in áit na hurraime, tabharfaidh sé masla dó.
7. De bharr a leithéid sin de choirpeacht, dhiúltaigh a lán iasacht a thabhairt;níl ann ach nach áil leo go meallfaí iad gan chúis.
8. Bí foighneach dá ainneoin sin le fear an ghátair,agus ná bíodh sé ag feitheamh le do dhéirc.
9. Tar i gcabhair ar an mbochtán ar son na haithne,agus ná scaoil uait folamh é agus é ar an ngannchúis.
10. Caith do chuid airgid ar do bhráthair nó ar do chara,agus ná lig do mheirg teacht air faoi chloch agus dul amú.
11. Cnuasaigh do stór de réir aitheanta an té is Airde,agus rachaidh sé chun sochair duit níos fearr ná ór.
12. Cuir déirc i dtaisce i do chiste,agus fuasclóidh sí thú as gach tubaiste.
13. Troidfidh sí in aghaidh do namhad,níos fearr ná sciath dhaingean nó sleá throm.
14. Rachaidh an fear maith i mbannaí ar a chomharsa;ach an té a chaill a náire, loicfidh sé air.
15. Ná déan dearmad de chumaoin d'urra,mar thug sé a anam ar do shon.
16. Is cuma leis an bpeacach faoi chonách a urra;agus an duine míbhuíoch, déanann sé dearmad den té a d'fhuascail é.