1. Is fearr an bochtán a mhaireann go fíréantaná an té atá saibhir ach claon ina shlite.
2. Ní maith í an díograis gan an machnamh;an té a bhrostaíonn a chéim, cailleann sé an tslí.
3. A bhaois féin a scriosann conách duine,ach is ar an Tiarna a thugann sé aghaidh a chaoraíochta.
4. Méadaíonn cairde le méadú maoine,ach tréigeann a aon chara an bochtán.
5. Ní rachaidh an finné bréige gan phionós,agus ní rachaidh fear na mbréag slán.
6. Bíonn a lán ar thóir fabhar ón bhfial;is cara ag gach aon duine an té a scaipeann bronntanais.
7. Bíonn fuath ag a dheartháireacha go léir don bhochtán,nach mó ná sin mar a theitheann a chairde uaidh....Bíonn focail de dhíth air, ach ní bhíonn siad ar láimh aige.
8. An té a aimsíonn an eagna, fónann sé dó féin;an té a dhéanann cúram den tuiscint, aimsíonn sé sonas.
9. Ní rachaidh an finné bréagach gan phionós,agus scriosfar an té a spalpann éitheach.
10. Ní cuí don amadán maireachtáil i sócamas,agus is lú ná sin is cuí do dhaor bheith i gceannas ar fhlatha.
11. Cuireann ciall srian le fearg duine,agus is glóir dó scaoileadh le coir.
12. Is geall le glam leoin fearg rí,ach le drúcht ar fhéar a ghnaoi.
13. Scriosann amadán mic a athair;is geall le sconna ar sileadh scabhlaeireacht mná.
14. Tagann teach agus maoin mar oidhreacht athar,ach tagann bean chiallmhar ó láimh an Tiarna.
15. Cuireann leisce duine i dtoirchim suain,ach beidh ocras fós ar an duine díomhaoin.