8. Dúirt siad ina gcroí istigh: “Scriosaimis ar fad iad;cuirimis trí thine a bhfuil de scrínte Dé sa tír.”
9. Ní fheicimid ár gcomharthaí, níl fáidh ann feastaná níl aon neach inár measc arb eol dó cá fhad.
10. Cá fhad a bheidh an t‑eascara go tarcaisneach, a Dhia;an dtabharfaidh an namhaid masla do d'ainm go brách?
11. Cad fáth a n‑iompaíonn tú do lámh uainn, a Thiarna?Cad fáth a bhfolaíonn tú do dheaslámh i do bhrollach?
12. Is é Dia mo Rí leis na cianta cairbreacha;an té a dhéanann slánú i lár an talaimh.
13. Is tú a scoilt an mhuir le do chumhachtagus a bhris ina mbloghanna cinn na n‑arrachtach san uisce.
14. Is tú a rinne conamar de chinn an Leiviatangur thug tú ina bhia é do ainmhithe allta an fhásaigh.
15. Is tú a chuir foinsí agus caisí ag brúchtaíl;is tú a dhiúg na haibhneacha tuilte.
16. Is leat an lá agus is leat an oíche;is tú a shocraigh an ghrian is an ghealach.
17. Is tú a chinn críocha uile na cruinne;is tú a dhealbhaigh an samhradh is an geimhreadh.
18. Cuimhnigh, a Thiarna, ar an namhaid fonóideach;tugann pobal gan chiall tarcaisne do d'ainm.
19. Ná tabhair anam do choilm don bhadhbh, a Thiarna;ná déan dearmad go deo ar anam na mbocht.