28. Ach a luaithe a bhí síocháin acurinne siad peaca arís os do chomhair.Rinne tú iad a thabhairt i lámha a naimhdeagus luigh siadsan orthu go danartha.Ach d'iompaigh siad, ghlaoigh chugat arísAgus thug tú cluas dóibh ó neamh.An minic a dhéanfaidh tú iad a fhuascailt le teann trócaire?
29. Thug tú rabhadh dóibh lena dtabhairt ar ais chun do dhlí;Ach bhorr an t‑uabhar iontu, agus níor chomhlíon siad d'aitheanta;Pheacaigh siad in aghaidh d'orduithe,Na horduithe a bhronnann an bheatha ar fhear a gcomhlíonta;Chroith siad a nguaillí go stuacach,Agus chruaigh a muineál le stailc, agus níor ghéill siad.
30. Bhí foighne agat leo ar feadh mórán blianta.Thug tú rabhadh dóibh le do spiorad trí na fáithe,Ach ní thabharfaidís aird ort.Thug tú i lámha chiníocha na gcríoch iad.
31. Ach, le barr grá, níor chuir tú deireadh leo,Níor thréig tú ar fad iad,Mar is Dia lách cineálta thú.
32. Anois, dá bhrí sin, a Dhia linn,A Dhia mhór na cumhachta agus na heagla,Atá dílis do do chonradh agus buanseasmhach i do ghrá,Nára beag leat an ainnise go léirA tharla dúinne, dár ríthe, agus dár dtaoisigh,dár sagairt, dár bhfáithe, (dár sinsir), agus dár muintir go léirÓ ré ríthe na hAsaíre go dtí inniu féin.
33. Bhí tú cóir i ngach ní dár tharla dúinn,Óir rinne tusa beart na dílse,Ach sinne beart na coirpeachta.
34. Ár ríthe, ár n‑uachtaráin, ár sagairt, ar sinsir,Níor choinnigh siad do dhlí,Ná níor thug siad aird ar aon aithne ná aon rabhadhDá dtug tú dóibh.
35. Fad bhí siad ina ríochtAgus i lár na flúirse a bhronn tú orthu,Sa tír mhór fhairsingA leath tú rompu,Níor éirígh siad as a ndrochghníomhartha.
36. Seo sinn inár ndaoir inniuAnseo sa tír a thug tú dár sinsir,Le sásamh a bhaint as a thorthaí agus as a nithe fónta;Daoir sinn!