11. Tá do phoimp caite síos go Seól,mar aon le ceol do chuid cláirseach;na péisteanna atá mar leaba fútagus na cnumhóga ina gclúdach os do chionn.
12. Nach breá mar tá tú tite ó na spéartha,a sholas na solas agus a mhic na maidine!Nach breá mar caitheadh anuas ar talamh thú,tusa a mbíodh na ciníocha uile faoi do réir!
13. Bhítheá á rá leat féin i do chroí:“Dreapfaidh mé go barr na bhflaitheas;os cionn réaltaí Dé a thógfaidh mé mo chathaoir ríoga.Suífidh mé ar an sliabhmar a mbailíonn na déithe i ndáil chomhairlein iargúil an tuaiscirt i gcéin.
14. Rachaidh mé suas go barr na néalta dubha,beidh mé cosúil leis an Té is airde.