1. Sea, glacfaidh an Tiarna trua do Iacób agus toghfáidh sé Iosrael arís agus bunóidh sé iad ina dtír féin. Tiocfaidh an coimhthíoch a cheangal leo agus cloífidh sé le teaghlach Iacóib.
2. Tiocfaidh na ciníocha faoina gcoinne agus déanfaidh siad iad a thionlacan ar ais ionsar a n‑áit dúchais, agus fostóidh teaghlach Iosrael iad mar sclábhaithe agus searbhóntaí dóibh féin ar thalamh an Tiarna. Tógfaidh siad mar bhraighdeanaigh iad siúd ag a raibh siad ina mbraighdeanaigh, agus beidh smacht acu ar lucht a mbrúite.
3. An lá a dtabharfaidh an Tiarna faoiseamh duit tar éis do chrá agus do chorraíola, agus tar éis na daoirse déine a raibh tú daortha ann, crochfaidh tú suas an t‑amhrán seo mar aoir ar rí na Bablóine:
4. Féach mar tá deireadh leis an aintiarna!Féach mar tá deireadh lena dhíomas!
5. Tá bata na n‑urchóideach briste ag an Tiarna,agus slat ríoga na bhflatha,
6. an té a ghreadadh na ciníocha go fíochmharle buillí agus le béimeanna,a smachtaíodh na náisiúin le fraoch,á gciapadh gan sos.
7. Tá an talamh uile ag ligean a scíthe faoi shuaimhneas;gáireann sé amach a racht áthais.
8. Na crainn ghiúise féin, tá lúcháir orthu as do chás,tá agus ar chéadrais na Liobáine:“Óir thit tusa ar lár,” arsa siad,“ní thagann aon duine aníos dár leagan.”
9. Tá Seól thíos corraithe faoi do chionnchun teacht ag fáiltiú romhat.Dúisíonn sé taisí na sean in onóir duit,a raibh ina dtaoisigh ar talamh;cuireann sé suas as a suíocháin ríogaríthe na náisiún ar fad.
10. Seo mar chuireann an t‑iomlán acu forrán ort:“Tusa freisin, tá tú scriosta mar atáimidne;rinneadh leat mar rinneadh linn féin.”
11. Tá do phoimp caite síos go Seól,mar aon le ceol do chuid cláirseach;na péisteanna atá mar leaba fútagus na cnumhóga ina gclúdach os do chionn.
12. Nach breá mar tá tú tite ó na spéartha,a sholas na solas agus a mhic na maidine!Nach breá mar caitheadh anuas ar talamh thú,tusa a mbíodh na ciníocha uile faoi do réir!
13. Bhítheá á rá leat féin i do chroí:“Dreapfaidh mé go barr na bhflaitheas;os cionn réaltaí Dé a thógfaidh mé mo chathaoir ríoga.Suífidh mé ar an sliabhmar a mbailíonn na déithe i ndáil chomhairlein iargúil an tuaiscirt i gcéin.
14. Rachaidh mé suas go barr na néalta dubha,beidh mé cosúil leis an Té is airde.
15. Ach féach, tá tú caite síos go Seól,go híochtar an duibheagáin féin.”
16. Iad siúd a fheiceann thú, breathnaíonn siad ort,stánann ort agus déanann a machnamh:“An é sin an fear a chuireadh an domhan ar crith,a leagadh na ríochtaí ar lár,
17. a rinne fásach den talamhagus fothracha de na bailte,agus nár scaoil cime as braighdeanas riamh?”
18. Ríthe uile na náisiún, tá siad ina luí faoi ghradam,gach aon ina thuama féin.
19. Ach tusa, tá tú caite amach as d'uaighmar bheadh dramhaíl déistineach,ár agus coscairt chlaímh sa mhullach ort,agus tú ar chlocha na díge i do chosair chró.
20. Ní bheidh cuid ar bith leo siúd agat san adhlacadh.Óir tá do thír féin scriosta agat,agus do mhuintir díothaithe.Ní bheidh iomrá go deo arísar ál sin na n‑urchóideach.
21. Cuirigí eirleach in áirithe dá chlann mhaci gcúiteamh ar mhírún a n‑athar.Ná héirídís go deo aríschun an domhan a ghabháil ina seilbh,chun aghaidh na talún a chlúdach lena líon.
22. “Éireoidh mé suas ina n‑éadan - briathar Thiarna na Slua - agus teascfaidh mé den Bhablóin a hainm agus a hiarsma. Gan síol gan sliocht a bheidh sí - briathar an Tiarna.
23. Déanfaidh mé fearann don ghráinneog aisti, agus riasc. Scuabfaidh mé í le scuab an scriosta - briathar Thiarna na Slua.”
24. Thug Tiarna na Slua a mhionn air, á rá: “Cinnte!Díreach mar a thuar mé, is amhlaidh a thiocfaidh isteach.An rud a shocraigh mé, is é a chuirfear i gcrích:
25. An Asaír a bhriseadh i mo dhúiche féin,í a bhascadh ar mo shléibhte.Sleamhnóidh a cuing díbh,sleamhnóidh a hualach de bhur ngualainn.’
26. Is é seo an beart ar cinneadh airin éadan na talún go hiomlán;is í seo an lámh atá sínte amachin éadan na náisiún.
27. Ó chinn Tiarna na Slua ar a bheart,cé a leomhfadh a chur ar ceal?Má shíneann sé amach a lámh,cé a thabharfadh air í a tharraingt chuige isteach?
28. An bhliain a bhfuair Áchaz rí bás a tugadh an fháistine seo:
29. Ná bíodh gairdeas ortsa, a Fhilistía go léir,de bharr gur briseadh an bata a bhíodh do do léasadh,óir as pór na péiste tiocfaidh nathair,agus a thoradh sin arís, beidh ina dhragan sciathánach.
30. Ach beidh na bochtáin ag iníor ar mo thailte féaraigh,agus na truáin ag ligean a scíthe go slán sábháilte.Maidir le do shliochtsa, áfach, tabharfaidh mé a mbás le hocrasagus maróidh mé a bhfuil fágtha díbh.
31. Lig uaill sa gheata! Glaoigh ar chabhair sa chathair!Bíodh scéin ort, a Fhilistía go léir!Óir tá namhaid ag triall aduaidh ina dheatachagus fágálach ní bheidh ina chuid cathlán.
32. Cén freagra a thabharfar ansindo theachtairí an chine sin?An méid seo, gurb é an Tiarna a bhunaigh Síón ina háit,agus is ann a gheobhaidh dearóile a mhuintire dídean.