20. Faigheann siad bás i bprapadh na súl;Dá thábhachtaí iad, éagann siad i lár na hoíche,Ní [aon nath leis] tíoránach a chur ar an éadreoir;
21. Óir tá súil aige ar iompar an duine,Agus faireann gach coiscéim dá ngabhann.
22. Níl dorchadas ná scáil bháis ann,Ina bhféadfadh lucht an oilc dul i bhfolach.
23. Óir ní dhearna sé coinne d'aon duineLe dul i láthair Dé i mbreithiúnas.
24. Bascann sé cumhacht lucht an nirt gan fiosrú ina dtaobh,Agus cuireann dream eile ina n‑áit.
25. Tá fios a mbeart aige,Agus treascrann sé faon ar lár iad san oíche.
26. Buaileann sé iad de bharr a gcoirpeachta,Agus [déanann cimí díobh] os comhair an tsaoil.
27. “D'iompaíodar óna sheirbhís,” a deir tú,“Agus níor thóg siad ceann dá bhealaí go léir,
28. I dtreo go dtáinig glao an duine bhoicht chun [Dé]Agus gur chuala sé glór an deibhleáin.
29. D'fhan sé socair gan aon duine a dhaoradh;Nuair a cheileann sé a aghaidh, cé ar féidir dó é a fheiceáil?”Ach bíonn trócaire aige ar náisiún agus ar dhaoine,
30. Agus saorann sé fiú an t‑aindiaga ó ghreim na hainnise.
31. Má deir duine le Dia:“Mealladh mé, ní le hurchóid a rinne mé beart.
32. Má pheacaigh mé, cuir in iúl dom é!Má bhí mé éagórach, ní bheidh mé amhlaidh arís.”