26. Ansin dúirt a athair Íosác leis: “Tar i leith chugam a mhic, agus tabhair dom póg.”
27. Tháinig sé i leith chuige agus thug póg dó. Fuair sé mos agus boladh a chuid éadaigh agus bheannaigh é agus dúirt:“An boladh atá ó mo mhac,is cosúil é leis an mboladh ó ghort torthúilar a bhfuil beannacht ón Tiarna.
28. Go dtuga Dia duit de dhrúcht neimhe,agus de mhéith na talún,flúirse arbhair agus fíona!
29. Go ndéana náisiúin seirbhís duitagus go sléachta ciníocha go talamh duit!Bí i gceannas ar do bhráithre;go sléachta mic do mháthar go talamh duit!Go raibh mallacht ar gach duine a chuirfidh mallacht ort;go raibh beannacht ar gach duine a chuirfidh beannacht ort!”
30. Is ar éigean a bhí deireadh ag Íosác ag beannú Iacóib agus Iacób imithe amach óna athair Íosác nuair a tháinig Éasau a dheartháir isteach ón bhfiach.