22. D'fhág sé an áit sin agus thochail sé tobar eile agus ní raibh aon imreas faoin gceann seo, agus thug sé Rachóbót (Fairsinge) air á rá: “Thug an Tiarna fairsinge dúinn anois agus beidh an rath orainn sa dúiche.”
23. Chuaigh sé as sin go Béar Seaba.
24. Thaispeáin an Tiarna é féin dó an oíche sin agus dúirt:“Mise Dia d'athar Abrahám.Ná bíodh eagla ort, óir táimse farat.Beannóidh mé thú agus cuirfidh mé an rath go líonmhar ar do shíol,Ar son mo shearbhónta Abrahám.”
25. Thóg sé altóir don Tiarna ansiúd agus ghlaoigh ar ainm an Tiarna. Chuir sé suas a bhoth ann agus thochail daoir Íosác tobar ann.
26. Agus tháinig Aibímeilic ar a thuairisc ó Ghearár agus Achuzat a chomhairleoir agus Fíocol a thaoiseach airm in éineacht leis.
27. Dúirt Íosác leo: “Cad a ba áil libh teacht chugam ós fuath libh mé agus gur chuir sibh chun siúil uaibh mé?”
28. D'fhreagraíodar: “Ba léir dúinn go raibh an Tiarna leat, agus dúramar: Bíodh mionn eadrainn, agus déanaimis conradh le chéile, sinne agus tusa,
29. nach ndéanfaidh tusa aon dochar dúinn, faoi mar nach ndearnamarna riamh aon díobháil duit ach bhíomar i gcónaí cineálta leat agus chuireamar chun siúil tú faoi shíocháin. Anois tá beannacht an Tiarna ort.”
30. Rinne sé fleá dóibh ansin agus chaitheadar bia agus deoch.
31. D'éiríodar go moch ar maidin agus ghlacadar mionn a chéile. Ansin d'fhag Íosác slán acu agus d'imíodar uaidh faoi shíocháin.
32. An lá ceannann céanna tháinig daoir Íosác chuige le scéala an tobair a thochail siad. “Thángamar ar uisce,” ar siad.