6. Ba mar rabhadh dóibh a cuireadh imeagla orthuar feadh tamaillín,ach tugadh comhartha slánaithe dóibh ansinchun go gcoinneoidís cuimhne ar aitheanta do dhlíse.
7. Óir gach duine a thug a aghaidh ar an gcomhartha seo,ní tríd an rud a chonaic sé a sábháladh é,ach tríotsa, slánaitheoir na n‑uile.
8. Leis an gcomhartha seo chomh maithchuir tú ina luí ar ár naimhde,gur tusa amháin a shaorann daoine ó gach olc.
9. Óir maraíodh iad siúd le cealga lócaistí agus cuileogagus bhí sé tuillte acu go bpionósfaí iadlena leithéid sin d'fheithidí.
10. Níor cloíodh do chlann mhac féin, áfach,le fiacla nathracha nimhe,mar tháinig do thrócaire i gcabhair orthu, agus leigheasadh iad.
11. Cealgadh iad ar ndóigh,i dtreo go gcoinneoidís cuimhne ar do chuid oracal;ach is go tapa a tarrtháladh ansin iad,ar eagla go mbéarfadh díchuimhne dholeigheasta greim orthu,agus go dtarraingeofaí a n‑intinn ó do chineáltas.
12. Ní luibh ná ceirín a shlánaigh iadach do bhriathar féin amháin, a Thiarna,a leigheasann an uile ní.
13. Is agatsa amháin atá cumhacht ar bhás agus ar bheatha daoine.Seolann tú síos go geataí ifrinn iad agus aníos arís.
14. I dtaca leis an duine de, áfach,d'fhéadfadh sé duine eile a mharú le corp mailíse,ach níl sé ar a chumas an spiorad atá imithe a thabhairt ar aisnó an t‑anam atá gafa a scaoileadh saor.
15. Ach ní féidir éalú ó do láimhse.
16. Óir dhiúltaigh na héagraifigh géilleadh duit;dá dheasca sin, thug do chuisle chumhachtach sciúrsáil dóibh,agus ciapadh iad le ceathanna uafásacha báistí agus cloch shneachtaa tháinig anuas orthu ina nduartan, agus ídíodh iad go hiomlán le tine.
17. Agus b'é an rud ab aistí orthu go léirgur mhóide éifeacht na tine í a bheith san uisce,rud ar dual dó gach uile ní a mhúchadh;ar ndóigh troideann an chruinne féin ar son na bhfíréan.
18. Uaireanta, mhaolaigh ar na lasracha údionas nach n‑ídeodh siad na hainmhithe,a seoladh in aghaidh na n‑éagráifeach,ach go dtuigfidís, nuair a d'fheicfidís é seo,gurb í daorbhreith Dé a bhí ar a dtí.
19. Uaireanta eile, fiú amháin i lár an uisce,bhí na lasracha níos tréine ná gnáththine,sa chaoi go scriosfaidís barra na talún mallaithe.
20. Ina ionad sin go léir, áfach,chothaigh tú do phobal féin le bia aingeal,agus chuir tú arán chucu ó neamhnár sholáthraigh siad féin lena gcuid oibreach a bhí cóirithe dóibh cheana féin,agus a raibh gach uile shuairceas ann,sa chaoi go bhfaigheadh cách blas air.
21. Óir, an lón seo a chuir tusa ar fáil,thaispeáin sé chomh lách is a bhí tú le do phobal;is amhlaidh a réitigh sé le goile gach duine a chaith émar athraíodh é de réir mar ba mhian le cách.
22. Sheas an sneachta agus an t‑oighear an tine,agus níor leáigh siad ionas go mbeadh a fhios ag do phobal féingo raibh torthaí a naimhde á n‑ídiú ag an tinea bhí ag bladhmadh sa chloch shneachta,agus ag spréacharnach sna múrtha báistí.
23. Rinne an tine chéanna seo dearmad ar a mhianach féin,i dtreo go gcothófaí na firéin.