1. Arís, nuair a bhíonn duine ag ullmhú le haghaidh aistear mara,agus é ar tí seoladh amach san fharraige chraosach,éann sé ar smut adhmaid atá níos sobhristená an long a iompróidh é.
2. Ba dhúil sa bhrabach a cheap an long seoagus b'í an eagna an saor a thóg í.
3. Ach is í d'oirchillse, a athair, a stiúrann í.Óir rinne tú bóthar fiú amháin san fharraige féin,agus réitigh tú bealach sábháilte tríd na tonnta.
4. Ar an gcuma seo taispeánann tú gur féidir duitdaoine a tharrtháil ón uile bhaol,sa chaoi go bhféadann duinenach bhfuil scil ar bith aige dul ar bord loinge.
5. Óir, na gléasanna a cheapann d'eagna-sa,is mian leat nach bhfágfaí díomhaoin iad.Ar an ábhar sin taobhaíonn daoine a mbeogo fiú le blúire adhmaid atá an-bheag ar fad,agus tar éis dóibh seoladh tríd an bhfarraige shuaite ar raftabaineann siad a gceann scríbe amach gan bascadh gan bárthain.
6. Fiú amháin i dtús an tsaoil,nuair a bhí na fathaigh uaibhreacha á ndíothú,d'éalaigh dóchas an domhain ar bord raftaagus faoi threoir do láimhe-sé d'fhág sé síol ag an saola bhfásfadh cine nua as.
7. Óir is beannaithe an t‑adhmada n‑eascraíonn an fhíréantacht as.
8. Is mallaithe an t‑íol lámhdhéantaagus an fear a shnoigh é freisin,mar gurbh eisean a rinne an obairagus gur tugadh “Dia” ar an rud somhillte féin.
9. Is fuath le Dia an t‑éagráifeach féinagus tá a chuid éagráifeachta chomh fuafar céanna aige.
10. Go deimhin, cuirfear pionós ní amháin ar an rud a rinneadhach ar an bhfear a rinne é chomh maith.
11. Ar an ábhar sin imreofar díoltas ar íomhánna na bpágánach leismar, bíodh gur cuid de chruthaíocht Dé iad,tá an dearg-ghráin aige orthu;óir níl iontu ach ceap tuisle don ghnáthdhuine,agus bobghaiste do chosa amadán.
12. Is é ceapadh íol tosach na drúiseagus is é a n‑aimsiú truailliú na beatha.
13. Ní raibh siad ann i dtús báireagus ní bheidh siad ann i gcónaí.