3. Uime sin thug mé ordú saoithe na Bablóine uile a thabhairt i mo láthair i dtreo go n‑inseoidís ciall an taibhrimh dom.
4. Ansin tháinig na draoithe, na hasarlaithe, na Caildéigh agus na fáistinigh isteach agus d'inis mé an taibhreamh dóibh, ach ní fhéadfaidís a chiall a chur in iúl dom.
5. Faoi dheireadh tháinig Dainéil isteach i mo láthair - é siúd ar ar tugadh Béiltiseazar de réir ainm mo dhé, agus ina bhfuil spiorad an Naomh-Dhé - agus d'inis mé an taibhreamh dó á rá:
6. “A Bhéiltiseazar, a cheannaire na ndraoithe, mar gurb eol dom go bhfuil spiorad an Naomh-Dhé ionat agus nach cás duit aon rún: seo é an taibhreamh a rinneadh dom agus inis a chiall dom:
7. Ba iad seo físeanna mo chinn ar mo luí dom ar mo leaba:Féach: cranni lár na talún;ba mhór a airde.
8. D'fhás an crann agus neartaigh;ráinig a bharr chun neimhe,agus bhí radharc air ó chiumhaiseanna na cruinne.
9. B'álainn a dhuilliúr, ba líonmhar a thoradh.Ba ann a fuair cách cothú,Bhí sé ina scáth ag ainmhithe an mhachaire,agus lonnaigh éanlaith an aeir ina ghéaga,agus cothaíodh an uile fheoil leis.
10. Chonaic mé i bhfíseanna mo chinn ar mo leaba:Féach! fear faire fíréan a tháinig ó neamh anuas.
11. D'fhógair sé in ard a chinn:‘Gearraigí anuas an crann, ciorraígí a ghéaga de,croithigí a dhuilliúr de, cuirigí scaipeadh ar a thoradh;teitheadh na hainmhithe óna scáth,agus an éanlaith óna ghéaga.
12. Ach fágaigí an stocán leis na fréamhacha sa talamh,agus slabhra iarainn agus práis á cheangal,i bhféar mín an mhachaire.Fliuchtar é ó dhrúcht neimhe,agus gurb é féar na talún a chuid ronna i gcuibhreann na n‑ainmhithe fiáine.