19. sin é tusa, a rí, a d'fhás agus a neartaigh. Mhéadaigh ar d'ardréim agus ráinig chun neimhe, agus do fhlaitheas go ciumhaiseanna na cruinne.
20. Agus maidir leis seo a chonaic an rí: fear faire, naomh, a tháinig anuas ó neamh agus a dúirt: ‘Gearraigí anuas an crann, milligí é, ach fágaigí an stocán agus na fréamhacha sa talamh, faoi shlabhraí iarainn agus práis, i bhféar mín an mhachaire, fliuchtar é ó dhrúcht neimhe agus bíodh a chuid aige i gcuibhreann an n‑ainmhithe fiáine, go dté seacht n‑aimsir thairis’ -
21. seo í an chiall, a rí, agus reacht an té is Airde atá tagtha i bhfeidhm ar mo thiarna, an rí:
22. Díbreofar thú ó chomhluadar daoine,agus lonnóidh tú le hainmhithe an mhachaire,agus caithfidh tú féar a ithe dála an daimh;fliuchfar thú ó dhrúcht neimhe,agus rachaidh seacht n‑aimsir tharat,chun go mbeidh a fhios agatgur ag an té is Airde atá ardfhlaitheas ar ríocht na ndaoine,agus go dtugann sé í don té is áil leis.
23. “Agus an t‑ordú seo: Fágaigí an stocán agus fréamhacha an chrainn, ciallaíonn sé go seasfaidh do ríocht duit nó go mbeidh a fhios agat gurb é Neamh a rialaíonn gach ní.
24. Glac mo chomhairle dá bhrí sin, a rí: Ruaig uait do pheacaí leis an bhfíréantacht a chleachtadh agus d'urchóidí le déirc do bhochta d'fhonn go rachadh fad ar do shíocháin.”
25. Tháinig sé sin go léir sa mhullach ar Nabúcadnazar.
26. I gceann dhá mhí dhéag bhí sé ag spaisteoireacht ar dhíon pháláis ríoga sa Bhablóin.
27. Agus dúirt an rí: “Nach í seo an Bhablóin mhór a thóg mé mar shuí ríogachta le neart mo chumhachta agus chun glóir mo mhórgachta?”
28. Sula raibh na focail sin thar a bhéal aige thit guth ó na flaithis:Is leatsa a labhraíodh, a rí Nabúcadnazar!Tá an flaitheas imithe uait!
29. Díbreofar thú ó chomhluadar daoine,agus lonnóidh tú le hainmhithe an mhachaire.Caithfidh tú féar a ithe dála an daimh,agus rachaidh seacht n‑aimsir tharat,chun go mbeidh a fhios agatgur ag an Té is Airde atá ardfhlaitheas ar ríocht na ndaoine,agus go dtugann sé í don té is áil leis.
30. Tháinig an briathar chun críche ar Nabúcadnazar gan mhoill. Díbríodh ó chomhluadar daoine é, agus chrom sé ar fhéar a ithe dála an daimh; fliuchadh é ó dhrúcht neimhe nó gur fhás a ghruaig mar chleiteach iolair, agus a ingne mar chrúba éin.
31. I gcríoch na laethanta úd, thóg mise, Nabúcadnazar, mo shúile chun neimhe; d'fhill mo mheabhair orm agus bheannaigh mé an Té is Airde:Mhol mé agus ghlóirigh mé é siúd a mhaireann go brách.Flaitheas síoraí a fhlaitheas.Tá a thiarnas ó ghlúin go glúin.
32. Sa mheá le náid a chuirtear áitritheoirí uile na cruinne;ar a thoil atá riaradh sluaite neimhe,agus áitritheoirí na cruinne.Ní fhéadann neach a lámh a choscná a rá leis: “Cad atá agat á dhéanamh?