54. Sa bhliain céad caoga a trí, sa dara mí, thug Alcamas ordú balla chúirt inmheánach an tsanctóra a leagan agus saothar na bhfáithe a scriosadh. Ní raibh ach tús curtha aige leis an scrios
55. nuair a bhuail taom Alcamas agus cuireadh stop lena shaothar. Fuair sé poc sa bhéal agus d'fhág an phairilis balbh ar fad é i dtreo nach bhféadfadh sé labhairt ar aon chor ná treoracha a thabhairt i dtaobh a theaghlaigh.
56. Fuair Alcamas bás ansin agus é i bpian mhór.
57. Nuair a chonaic Bacaídéas go raibh Alcamas tar éis bháis, d'fhill sé ar ais go dtí an rí agus bhí síocháin ag tír Iúdá ar feadh dhá bhliain.
58. Ansin rinne na coirpigh go léir comhcheilg agus dúirt: “Féach! Tá Iónátán agus a lucht tacaíochta ag maireachtáil go síochánta gan imní. Tugaimis Bacaídéas ar ais mar sin agus gabhfaidh sé iad go léir san aon oíche amháin.”
59. Agus chuadar chuige agus chinn siad comhairle leis.
60. Chuir seisean chun bealaigh le fórsa tréan agus chuir sé litreacha faoi rún go dtí a chomhghuaillithe go léir in Iúdáia á rá leo Iónátán agus a lucht tacaíochta a ghabháil. Ach níor éirigh leo mar fuarthas amach cad a bhí ar intinn acu.
61. Ghabh [Iónátán agus a lucht tacaíochta] timpeall leathchéad de mhuintir na tuaithe a bhí i gceannas an fhill agus chuir siad chun báis iad.
62. Ansin chúlaigh Iónátán agus Síomón agus a lucht leanúna go Béit Baise san fhásach; d'atóg sé a raibh scriosta de agus dhaingnigh é.
63. Fuair Bacaídéas scéala faoi seo agus chruinnigh sé a shluaite go léir agus chuir treoracha chun a mhuintir in Iúdáia.