16. Nuair a chonaic an mhuintir ar an eite chlé go raibh briste ar an eite dheas, d'iompaigh siad agus lean go dlúth ar a sála ar Iúdás agus ar a chuid fear.
17. Ghéaraigh go dásachtach ar an gcath agus goineadh agus treascradh a lán ar gach taobh.
18. Thit Iúdás féin agus theith an chuid eile.
19. Thóg Iónátán agus Síomón a ndeartháir leo ansin agus rinne siad é a adhlacadh i dtuama a sinsear i Móidín,
20. agus chaoin siad é. Agus rinne Iosrael go léir é a chaoineadh go dubhach; mhair an caoineadh mórán laethanta, agus deiridís:
21. “Cad é mar a thit an gaiscíoch, an té a d'fhuascail Iosrael!”
22. An chuid eile de bhearta Iúdáis, a chogaí agus na gníomhartha gaisce a rinne sé, agus a thábhacht, níl siad scríofa, mar ba líonmhar iad.
23. Nuair a bhí Iúdás cloíte, tháinig na coirpigh amach as a gcróite folaigh ar fud chríocha Iosrael agus tháinig lucht an oilc ar an bhfód.
24. Sa tréimhse sin tharla gorta an-mhór agus thaobhaigh an tír go léir leo.
25. Thogh Bacaídéas an dream aindiagaithe agus cheap iad i gceannas na tíre.
26. Rinne siadsan tóir agus cuardach ar chairde Iúdáis, agus thug siad go Bacaídéas iad agus d'imir sé díoltas orthu agus rinne fonóid fúthu.
27. Tharla leatrom géar dá bhrí sin in Iarúsailéim, nach raibh a leithéid ann ó bhí deireadh ag fáidh a bheith ar fáil ina measc.
28. Chruinnigh cairde Iúdáis le chéile ansin agus dúradar le Iónátán:
29. “Ó fuair do dheartháir Iúdás bás, níl aon duine beo mar é le cur in aghaidh ár naimhde agus Bhacaídéas, agus le déileáil le lucht ár bhfuatha ar ár gcine féin.