27. Nuair a chuaigh an ghrian faoi, d'ordaigh Iónátán dá chuid fear a bheith ar a bhfaire agus a n‑airm a choimeád taobh leo, d'fhonn go mbeidís ullamh an oíche go léir don chath; agus chuir sé urphoist timpeall an longfoirt.
28. Nuair a chuala an namhaid go raibh Iónátán agus a chuid fear réidh chun catha, tháinig eagla orthu agus scéin ina gcroí; d'adhnadar tinte sa longfort dá bhrí sin agus d'imíodar leo.
29. Ach ní raibh a fhios sin ag Iónátán agus a chuid fear go dtí ar maidin, mar bhí na tinte le feiceáil acu.
30. Chuaigh Iónátán sa tóir orthu ansin, ach theip air teacht suas leo mar go rabhadar imithe thar abhainn Eiliútaras anonn.
31. Chas Iónátán i leataobh dá bhrí sin in aghaidh na nArabach ar a dtugtar Zabadaeigh, bhasc sé iad agus chreach iad.