کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 7:1-12 هزارۀ نو (NMV)

1. ای یهوه خدای من، به تو پناه می‌آورم؛مرا از همۀ تعقیب‌کنندگانم نجات ده و برهان،

2. مبادا همچون شیر جان مرا بدرند،و پاره پاره‌ام کنند و رهاننده‌ای نباشد.

3. ای یهوه خدای من، اگر این را کرده باشمو دستانم به ظلم آلوده باشد؛

4. اگر دوست خود را به بدی عوض داده باشم،یا دشمنم را بی‌سبب تاراج کرده باشم،

5. بگذار دشمنْ جانم را تعقیب کند و به من برسد؛بگذار حیاتم را بر زمین پایمال کندو جانم را در خاک ساکن سازد. سِلاه

6. خداوندا، در خشم خویش برخیز،و در برابر غضب دشمنانم قیام کن.برای من بیدار شو،ای که عدالت را حکم کرده‌ای.

7. بگذار جماعت قومها بر تو گرد آیند،فوق ایشان به مقام اعلی بازگرد.

8. خداوند بر مردمان داوری می‌کند.خداوندا، فراخور پارسایی‌ام مرا داد بده،فراخور صداقتی که در من است.

9. ای خدای عادل،که دلها و ذهنها را می‌آزمایی،شرارت شریران را پایان بخشو پارسایان را استوار گردان.

10. سپر من خداست،که راست‌دلان را نجات‌دهنده است.

11. خدا داور عادل است،خدایی که هر روزه به خشم می‌آید.

12. اگر انسان توبه نکند،شمشیر خود را تیز خواهد کرد،و کمان خود را کشیده، آماده خواهد فرمود.

خوانده شده فصل کامل مزمور 7