18. آنگاه که به عرش برین صعود کردیاسیران را به اسیری بردیو هدایا از آدمیان گرفتی،حتی از طغیانگران،تا که تو ای یهوه خدا در آنجا سکونت گزینی.
19. متبارک باد خداوندگار، خدای نجات ماکه هر روزه متحمل بارهای ما می‌شود. سِلاه
20. خدای ما خدای نجات است،و راههای گریز از مرگ از آن خداوندگارْ یهوه است.
21. اما خدا سر دشمنان خویش را فرو خواهد کوبیدفرق سر پر موی آنان را که در تقصیرات خود گام برمی‌دارند.
22. خداوندگار فرموده است: «آنان را از باشان خواهم آورد؛آنان را از ژرفای دریا باز خواهم آورد،
23. تا تو پاهایت را در خون ایشان بشویی،و زبان سگانت نیز بهرۀ خویش را از دشمنان برگیرد.»
24. خدایا، رژۀ تو دیده می‌شودرژۀ خدای من و شاه من به اندرون قُدس.
25. در پیش، سرایندگانند؛ در پس، نوازندگان،و در میان، دوشیزگانِ دف‌نواز.
26. خدا را در جماعت بزرگ متبارک خوانید،خداوند را، ای شما که از چشمۀ اسرائیلید.
27. آنجاست بِنیامین کوچک، پیشاپیش ایشان،و آنجایند بزرگان یهودا، در گروه خویش،و بزرگان زِبولون، و بزرگان نَفتالی.
28. خدایت برای تو، قدرت را امر فرموده است؛خدایا، آنچه را که برای ما کرده‌ای استوار گردان.
29. به سبب معبدت در اورشلیمپادشاهان برایت پیشکشها خواهند آورد.
30. وحش نیزار را توبیخ فرما،و رمۀ گاوان را در میان گوساله‌های قومها.او طالبان خَراج را پایمال می‌کند،و قومهای جنگ‌طلب را پراکنده می‌سازد.