16. چرا با حسد می‌نگری، ای کوهِ با قله‌های افراشته،بر کوهی که خدا برای سکونت خویش طلب نمود،بر مکانی که خداوند جاودانه در آن ساکن خواهد شد؟
17. ارابه‌های خدا ده‌ها هزارو هزاران هزار است؛خداوندگار در میان آنهاست، و سینا در قُدس است.
18. آنگاه که به عرش برین صعود کردیاسیران را به اسیری بردیو هدایا از آدمیان گرفتی،حتی از طغیانگران،تا که تو ای یهوه خدا در آنجا سکونت گزینی.
19. متبارک باد خداوندگار، خدای نجات ماکه هر روزه متحمل بارهای ما می‌شود. سِلاه
20. خدای ما خدای نجات است،و راههای گریز از مرگ از آن خداوندگارْ یهوه است.
21. اما خدا سر دشمنان خویش را فرو خواهد کوبیدفرق سر پر موی آنان را که در تقصیرات خود گام برمی‌دارند.
22. خداوندگار فرموده است: «آنان را از باشان خواهم آورد؛آنان را از ژرفای دریا باز خواهم آورد،
23. تا تو پاهایت را در خون ایشان بشویی،و زبان سگانت نیز بهرۀ خویش را از دشمنان برگیرد.»