کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 31:7-11 هزارۀ نو (NMV)

7. محبت تو مایۀ شادی و سرور من خواهد بود،زیرا که مصیبت مرا دیده‌ایو از تنگیهای جانم نیک آگاهی.

8. مرا به دست دشمن نسپردیبلکه پاهایم را در جای وسیع بر پا داشتی.

9. خداوندا، مرا فیض عطا فرما،زیرا که در تنگی هستم؛چشمانم از غصه کاهیده شده است،جان و تن من نیز.

10. زیرا زندگی‌ام از غم به سر آمده،و سالهایم از ناله؛به سبب گناهم نیرویی در من نمانده،استخوانهایم پوسیده است.

11. به سبب همۀ دشمنانم مضحکه شده‌ام،بخصوص نزد همسایگانم.دوستانم از من می‌هراسند؛هر که مرا در بیرون بیند، از من می‌گریزد.

خوانده شده فصل کامل مزمور 31