کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 31:13-18 هزارۀ نو (NMV)

13. زیرا افترا از بسیاری می‌شنوم،و در هر سو رعب و وحشت است؛بر من با هم توطئه می‌چینندو به قصد جانم دسیسه می‌کنند.

14. و اما من بر تو، ای خداوند، توکل می‌دارم؛و می‌گویم: «خدای من تو هستی.»

15. زمانهای من در دستان توست؛مرا از چنگ دشمنان و آزاردهندگانم برهان.

16. روی خود را بر خدمتگزارت تابان ساز؛در محبتت مرا نجات بخش.

17. خداوندا، مگذار سرافکنده شوم،زیرا که تو را می‌خوانم؛باشد که شریران سرافکنده شوندو در خاموشی به هاویه فرو روند.

18. باشد که لبهای دروغگویشان خاموش شود،که با غرور و اهانتبر ضد پارسایان سخن به گستاخی می‌گویند.

خوانده شده فصل کامل مزمور 31