1. در تو، خداوندا، پناه جُسته‌ام،مگذار هرگز سرافکنده شوم؛در عدل خویش مرا خلاصی ده.
2. گوش خویش به من فرا دار،و به‌زودی به رهایی‌ام بیا؛برایم صخرۀ امنیت باشو دژِ استوار، تا نجاتم بخشی.
3. براستی که صخره و دژ من تویی،پس به‌خاطر نام خود مرا هدایت و رهبری کن.
4. مرا از دامی که در راه من گسترده‌اند، به در آر،چراکه تو پناهگاه منی.
5. روح خود را به دست تو می‌سپارم؛تو مرا فدیه کرده‌ای، ای یهوه خدای امین.
6. مرا با پیروان بتهای بی‌ارزش کاری نیست؛من بر خداوند توکل دارم.
7. محبت تو مایۀ شادی و سرور من خواهد بود،زیرا که مصیبت مرا دیده‌ایو از تنگیهای جانم نیک آگاهی.