کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 17:12-15 هزارۀ نو (NMV)

12. شیری را مانند که در دریدن حریص باشد،شیر ژیان را که در بیشه کمین گرفته است.

13. خداوندا، برخیز و به مقابله با ایشان بر آ و به زیرشان بیفکن؛به شمشیر خود جان مرا از دست شریران خلاصی ده.

14. خداوندا، به دست خویش مرا از چنین مردمان برهان،از مردمان این دنیا که نصیبشان تنها در این زندگی است و بس؛که شکمشان را از ذخایر خود پر می‌کنی،و به فرزندان سیر می‌شوند،اما آنچه از اموالشان بر جا می‌ماند به اطفال ایشان می‌رسد.

15. و اما من، در پارسایی، رویِ تو را نظاره خواهم کرد؛و چون بیدار شوم، از دیدن شباهت تو سیر خواهم شد.

خوانده شده فصل کامل مزمور 17