1. خداوندا، دعای مرا بشنو؛در امانت خود به التماسم گوش فرا ده،و در عدالت خود اجابتم فرما.
2. بر خدمتگزار خود به داوری برمیا،زیرا هیچ زنده‌ای در پیشگاه تو پارسا نیست.
3. دشمن بر جان من آزار روا داشته،و حیات مرا بر زمین کوبیده است.او مرا در تاریکی ساکن گردانیده است،همچون کسانی که دیرزمانی مرده باشند!
4. پس روح من در اندرونم مدهوش گشته،و دل من در اندرونم متحیر گردیده است.
5. روزگاران کهن را به یاد می‌آورم؛در همۀ کرده‌های تو تأمل می‌کنم،و به کارهای دست تو می‌اندیشم.
6. دستهای خود را به سوی تو دراز می‌کنم،جان من همچون زمین خشک، تشنۀ توست. سِلاه