کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 119:92-99 هزارۀ نو (NMV)

92. اگر شریعت تو مایۀ لذت من نمی‌بود،همانا در مصیبت خود هلاک می‌شدم!

93. احکام تو را هرگز از یاد نمی‌برم،زیرا به واسطۀ آنها مرا زندگی بخشیدی!

94. من از آن تو هستم؛ پس نجاتم ده!زیرا جویای احکام تو بوده‌ام.

95. شریران منتظرند تا مرا هلاک کنند،اما من به شهادات تو می‌اندیشم.

96. برای هر کمالی حدی می‌بینم،اما فرمان تو بی‌نهایت وسیع است!

97. شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم!تمامی روز تفکر من است.

98. فرمان تو مرا از دشمنانم حکیم‌تر می‌سازد،زیرا که همواره نزد من است.

99. از همۀ آموزگارانم خردمندتر گشته‌ام،زیرا که در شهادات تو تأمل می‌کنم.

خوانده شده فصل کامل مزمور 119