62. نیمه‌های شب برمی‌خیزم تا سپاست گویم،به جهت قوانین عادلانه‌ات.
63. همۀ ترسندگانت را رفیقم،آنان را که احکام تو را نگاه می‌دارند.
64. خداوندا، زمین سرشار از محبت تو است؛فرایض خویش را به من بیاموز!
65. خداوندا، بنا به وعده‌اتبر خادم خود احسان کرده‌ای.
66. مرا معرفت و تشخیص درست بیاموز،زیرا به فرمانهای تو ایمان دارم.
67. پیش از آنکه مصیبت بینم، رَه به خطا می‌پیمودم،اما اکنون کلام تو را نگاه می‌دارم.
68. تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی؛فرایض خود را به من بیاموز.
69. متکبران بر من دروغ بسته‌اند،اما من با دل و جان احکام تو را نگاه می‌دارم.
70. دل ایشان سنگ و بی‌احساس است،اما من از شریعت تو لذت می‌برم.
71. مرا نیکوست که مصیبت دیدم،تا فرایض تو را فرا گیرم.
72. شریعت دهان تو برایم بهتر است،از هزاران پاره سیم و زر.
73. دستان تو مرا ساخت و شکل داد؛مرا فهم ده تا فرامین تو را بیاموزم.
74. ترسندگانِ تو مرا خواهند دید و شادمان خواهند شد،زیرا به کلام تو امیدوارم.
75. خداوندا، می‌دانم که قوانین تو عدل است،و مصیبتی که بر من وارد آورده‌ای از امانت توست.
76. بگذار محبت تو مایۀ تسلی من گردد،بنا بر وعدۀ تو به خادمت.
77. رحمتهای تو به من برسد تا زنده مانم،زیرا که از شریعت تو لذت می‌برم.
78. باشد که متکبران سرافکنده شوندزیرا به حیله، حق مرا پایمال کردند،اما من در احکام تو تأمل خواهم کرد.
79. باشد که ترسندگان تو به من روی نمایند،آنان که شهادات تو را می‌دانند.