کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 119:57-69 هزارۀ نو (NMV)

57. خداوند نصیبِ من است؛عهد می‌بندم که کلامت را نگاه دارم.

58. از دل و جان روی تو را می‌طلبم،بنا به وعده‌ات مرا فیض ببخشا!

59. به راههای خود اندیشیده‌ام،و گامهایم را به سوی شهادات تو برگردانیده‌ام.

60. می‌شتابم و درنگ نمی‌کنم،تا فرمانهای تو را نگاه دارم.

61. ریسمانهای شریران گرد من می‌پیچد،اما شریعت تو را فراموش نمی‌کنم.

62. نیمه‌های شب برمی‌خیزم تا سپاست گویم،به جهت قوانین عادلانه‌ات.

63. همۀ ترسندگانت را رفیقم،آنان را که احکام تو را نگاه می‌دارند.

64. خداوندا، زمین سرشار از محبت تو است؛فرایض خویش را به من بیاموز!

65. خداوندا، بنا به وعده‌اتبر خادم خود احسان کرده‌ای.

66. مرا معرفت و تشخیص درست بیاموز،زیرا به فرمانهای تو ایمان دارم.

67. پیش از آنکه مصیبت بینم، رَه به خطا می‌پیمودم،اما اکنون کلام تو را نگاه می‌دارم.

68. تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی؛فرایض خود را به من بیاموز.

69. متکبران بر من دروغ بسته‌اند،اما من با دل و جان احکام تو را نگاه می‌دارم.

خوانده شده فصل کامل مزمور 119