کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 119:47-60 هزارۀ نو (NMV)

47. زیرا لذت من در فرمانهای توست،که دوستشان می‌دارم.

48. فرمانهای تو را حرمت و دوست خواهم داشت،و در فرایض تو تفکر خواهم کرد.

49. کلام خود به خادمت را به یاد آر،که بدان امیدوارم ساختی.

50. تسلای من در مصیبتم این استکه وعدۀ تو مرا زنده می‌گردانَد.

51. متکبرانْ سخت ریشخندم می‌کنند،اما من از شریعت تو روی نمی‌گردانم.

52. خداوندا، قوانین تو را که از قدیم است، به یاد می‌آورم،و تسلی می‌پذیرم.

53. حدت خشم مرا فرو می‌گیرد،به سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند.

54. در خانۀ غربت من،فرایض تو سرود من شده است.

55. خداوندا، شبانگاه نامت را یاد می‌کنم،و شریعت تو را نگاه می‌دارم.

56. این نصیب من شده استزیرا احکام تو را نگاه داشته‌ام.

57. خداوند نصیبِ من است؛عهد می‌بندم که کلامت را نگاه دارم.

58. از دل و جان روی تو را می‌طلبم،بنا به وعده‌ات مرا فیض ببخشا!

59. به راههای خود اندیشیده‌ام،و گامهایم را به سوی شهادات تو برگردانیده‌ام.

60. می‌شتابم و درنگ نمی‌کنم،تا فرمانهای تو را نگاه دارم.

خوانده شده فصل کامل مزمور 119