کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 119:151-165 هزارۀ نو (NMV)

151. ولی تو نزدیک هستی، ای خداوند؛و جملۀ فرامین تو راست است.

152. دیرزمانی است که از شهادات تو دانسته‌امکه آنها را جاودانه بنیان نهاده‌ای.

153. بر مذلت من بنگر و مرا برهان،زیرا که شریعت تو را از یاد نبرده‌ام.

154. به دفاع از حقِ من برخیز و مرا برهان!بر حسب وعده‌ات مرا زنده بدار!

155. نجات از شریران دور است،زیرا که جویای فرایض تو نیستند.

156. رحمتهای تو ای خداوند بسیار است؛مرا بر حسب قوانین خود زنده بدار!

157. آزاردهندگان و دشمنان من بی‌شمارند،اما از شهادات تو روی برنمی‌گردانم.

158. خیانت‌پیشگان را می‌بینم و کراهت دارم،زیرا که کلام تو را نگاه نمی‌دارند.

159. ببین که احکام تو را چقدر دوست می‌دارم،بر حسب محبت خود، خداوندا، مرا زنده بدار!

160. جملۀ کلام تو راستی است،و همۀ قوانین عادله‌ات، جاودانه.

161. حاکمان بی‌سبب آزارم می‌دهند،اما دل من از کلام تو ترسان است.

162. من در وعدۀ تو شادی می‌کنمهمچون کسی که غنیمت فراوان یافته باشد!

163. از دروغ نفرت و کراهت دارم،اما شریعت تو را دوست می‌دارم.

164. روزی هفت بار تو را می‌ستایم،برای قوانین عادلانه‌ات.

165. دوستداران شریعت تو را سلامتی بسیار است،و هیچ چیز سبب لغزش آنان نمی‌شود.

خوانده شده فصل کامل مزمور 119