کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 119:11-25 هزارۀ نو (NMV)

11. کلام تو را در دل خود ذخیره کرده‌ام،تا به تو گناه نورزم!

12. خداوندا تو متبارکیفرایض خود را به من بیاموز.

13. به لبهای خویش بازمی‌گویم،همۀ قوانینی را که از دهان تو صادر شده است.

14. از پیرویِ قوانین تو شادمان می‌گردم،چنانکه از به دست آوردن ثروتی عظیم!

15. در احکام تو تأمل می‌کنم،و راههایت را در نظر خود می‌دارم.

16. از فرایض تو لذت می‌برم؛کلامت را از یاد نخواهم برد.

17. به خادمت احسان کنتا زنده بمانم و کلامت را نگاه دارم.

18. چشمانم را بگشاتا از شریعت تو شگفتیها ببینم.

19. من بر زمین، غریبم؛فرمانهای خویش از من پوشیده مدار!

20. جانم از شدتِ اشتیاق به قوانین توپیوسته در التهاب است!

21. تو متکبرانِ ملعون را توبیخ می‌کنی،که از فرامین تو انحراف می‌جویند.

22. ننگ و تحقیر را از من بگردان،زیرا که شهادات تو را نگاه می‌دارم.

23. حتی اگر حاکمان در نشست خود بر ضد من فتوا دهند،خادمت در فرایض تو تأمل خواهد کرد.

24. نیز شهادات تو مایۀ لذت من است،آنها مشاوران مَنَند.

25. جان من به خاک چسبیده است؛مطابق کلامت مرا زنده ساز!

خوانده شده فصل کامل مزمور 119