35. همۀ نباتاتِ زمین ایشان را فرو بلعیدند،و محصول خاک ایشان را خوردند!
36. آنگاه همۀ نخست‌زادگان را در سرزمین ایشان زد،نوبر قوّت ایشان را.
37. او اسرائیل را با طلا و نقره بیرون آورد،و از قبایل ایشان هیچکس لغزش نخورد.
38. مصر از رفتن آنها شادمان بود،زیرا وحشتِ ایشان بر آن مستولی شده بود.
39. ابری برای پوشش گسترانید،و آتشی تا شب‌هنگام روشنایی دهد.
40. تقاضا کردند، و برایشان بلدرچین فرستادو آنان را به نان آسمانی سیر گردانید.
41. صخره را بشکافت و آب برجهید،و چون نهری در زمین خشک روان گردید!
42. زیرا که کلام مقدس خویش را به یاد آوردو ابراهیم، خدمتگزار خود را.
43. او قوم خود را با شادمانی بیرون آورد،و برگزیدگان خویش را با بانگ شادی؛
44. سرزمینهای قومها را بدیشان بخشید،و ثمرۀ محنت ملتها را به میراث بردند،
45. تا فرایض او را نگاه دارند،و احکام شریعت او را به جا آورند.هَلِلویاه!