13. آنگاه که از قومی به قوم دیگر آواره بودند،و از مملکتی به ملت دیگر،
14. نگذاشت کسی بر ایشان ظلم روا دارد،بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ کرده، گفت:
15. «دست خود را بر مسیحان من دراز مکنید،و انبیای مرا آزار مرسانید!»
16. او قحطی را بر زمین فرا خواندو تمامی ذخیرۀ نان را از میان برد؛
17. و مردی را پیشاپیش ایشان فرستاد،یوسف را، که به غلامی فروخته شد.
18. پاهای او را به غُل و زنجیر زخمی کردند،و گردنش در حلقۀ آهنین بسته شد؛
19. تا زمانی که سخن او واقع گردید،و کلام خداوند درستی او را ثابت کرد.
20. پادشاه فرستاد و رهایش کرد؛حاکم ملتها آزادش ساخت.
21. او را بر خانۀ خویش سرور ساخت،و حاکم بر تمامی دارایی‌اش؛
22. تا به ارادۀ خود بزرگان وی را در بند نهدو مشایخِ وی را حکمت آموزد.
23. آنگاه اسرائیل به مصر درآمد،و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.
24. او قوم خویش را بسیار بارور ساخت،و ایشان را از خصمانشان نیرومندتر گردانید؛
25. لیکن دل آنان را برگردانید تا از قوم او نفرت کنند،و با خادمانش به نیرنگ رفتار نمایند.