1. ای خاندان اسرائیل، این کلام را که چون مرثیه بر شما می‌خوانم، بشنوید:
2. «اسرائیلِ باکره افتاده استو دیگر بر نخواهد خاست؛در سرزمینش مطرود مانده،و کسی نیست که او را برخیزاند.»
3. زیرا خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:«از هزار تن که از شهری به نبرد می‌روند،تنها صد تن برای خاندان اسرائیل بر جا خواهند ماند،و از صد تن که به نبرد می‌روند،تنها ده تن بر جا خواهند ماند.»
4. زیرا خداوند به خاندان اسرائیل چنین می‌گوید:«مرا بجویید و زنده بمانید؛
5. اما بِیت‌ئیل را نجویید؛به جِلجال داخل نشوید،و به بِئِرشِبَع عبور نکنید؛زیرا جِلجال به‌یقین به تبعید خواهد رفتو بِیت‌ئیل نابود خواهد شد.»
6. خداوند را بجویید و زنده بمانید،مبادا وی همچون آتش بر خاندان یوسف شعله برکشد و آن را بسوزاند،و کسی در بِیت‌ئیل نباشد تا آن را خاموش کند.
7. ای شما که انصاف را به اَفسَنتین بدل می‌کنیدو عدالت را زیر پا می‌افکنید!
8. آن که ثریا و جبّار را آفرید،که ظلمت غلیظ را به سپیدۀ صبح بدل می‌کند،و روز را شبِ تاریک می‌سازد؛آن که آبهای دریا را فرا می‌خوانَدو آنها را بر سطح زمین فرو می‌ریزد،نام او یهوه است؛
9. او ویرانی را بر سر زورمندان نازل می‌کند،و دژها را ویران می‌سازد.
10. ایشان از آن که در محکمه حکم می‌کند، نفرت دارند،و آن را که به صداقت سخن می‌گوید، مکروه می‌دارند.
11. بنابراین، چون شما بینوایان را پایمال می‌کنیدو از آنها مالیات گندم می‌ستانید،هرچند خانه‌ها از سنگهای تراشیده بسازید،در آنها ساکن نخواهید شد؛و هرچند تاکستانهای دلپسند غرس کنید،از شراب آنها نخواهید نوشید.