5. بر من بنگرید و حیران شوید،و دست بر دهانتان نهید.
6. هرگاه به یاد می‌آورم، به وحشت می‌افتم،و لرزه بر اندامم مستولی می‌شود.
7. از چه رو شریران زنده می‌مانند،به سن پیری می‌رسند و در توانایی نیرومند می‌گردند؟
8. فرزندان ایشان در حضورشان با ایشان استوار می‌شوند،نسل ایشان، در برابر دیدگانشان.
9. خانه‌ها‌یشان از وحشت در امان است،و چوب خدا بالای سرشان نیست.
10. گاو نرِ ایشان در جفتگیری خطا نمی‌کند؛ماده‌گاوشان می‌زاید و سِقط نمی‌کند.
11. کودکانشان را همچون گَله بیرون می‌فرستند،و فرزندانشان به رقص و پایکوبی می‌پردازند.
12. به نوای دفّ و بربط می‌سرایند،و به آوازِ نِی شادی می‌کنند.
13. روزگار خویش به سعادتمندی می‌گذرانند،و در آرامش به هاویه فرود می‌شوند.
14. به خدا می‌گویند: ”از ما دور شو!ما خواهان شناخت طریقهای تو نیستیم.
15. قادر مطلق کیست که عبادتش کنیم؟از استدعا به درگاه او ما را چه سود؟“
16. اما سعادتمندیِ ایشان در دست خودشان نیست،پس، از مشورت شریران به دور می‌ایستم.
17. «چند بار دیده‌اید که چراغ شریران خاموش شود؟یا مصیبت بر آنان نازل گردد؟یا خدا در غضب خویش ایشان را به دردها گرفتار سازد؟
18. چند بار دیده‌اید که چون کاه در برابر باد باشند،یا چون خَس که تندباد آن را بِرُبایَد؟
19. می‌گویید: ”خدا مکافات ایشان را برای فرزندانشان می‌اندوزد.“باشد که خودشان را سزا دهد تا بدانند!