3. «آن که گاوی ذبح می‌کند،مانند کسی است که انسانی را می‌کشد؛و آن که بره‌ای قربانی می‌کند،همچون کسی است که گردن سگی را می‌شکند؛آن که هدیه آردی تقدیم می‌کند،مانند کسی است که خون خوک پیشکش می‌آورد؛و آن که کُندُر به عنوان یادگاری می‌سوزانَد،همچون کسی است که بتی را متبارک می‌گوید.اینان راههای خودشان را برگزیده‌اند،و جانشان از اعمالِ قبیحشان لذت می‌برد.
4. پس من نیز برای ایشان مصیبتی سخت بر خواهم گزیدو ترسهایشان را بر سرشان خواهم آورد،زیرا چون خواندم کسی پاسخ نداد،و چون سخن گفتم گوش نگرفتند؛بلکه آنچه را در نظرم ناپسند بود به عمل آوردند،و آنچه را از آن خشنود نبودم برگزیدند.»
5. ای شما که از کلام خداوند می‌لرزید،کلام او را بشنوید:«برادران شما که از شما نفرت دارندو به‌خاطر نام من شما را از خود می‌رانند، می‌گویند:”باشد که خداوند جلال یابدتا ما شادی شما را ببینیم“؛اما خودِ ایشان سرافکنده خواهند شد.
6. «آواز غوغا از شهر!صدایی از معبد!این آواز خداوند استکه دشمنان خود را سزا می‌دهد!
7. «او پیش از دردِ زا،زاییده است؛پیش از آنکه درد او را فرو بگیرد،پسری به دنیا آورده.
8. کیست که چنین چیزی شنیده باشد؟و کیست که چنین چیزهایی دیده باشد؟آیا سرزمینی در یک روز متولد می‌شود؟و ملتی در یک لحظه به دنیا می‌آید؟زیرا که صَهیون به محض شروع درد زایمان،فرزندان خود را زاده است.»
9. خداوند می‌گوید:«آیا من به مرحلۀ تولد برسانمو به دنیا نیاورم؟»خدای شما می‌فرماید:«آیا من که می‌زایانم،رَحِم را ببندم؟»
10. «ای همۀ کسانی که اورشلیم را دوست می‌دارید،با او شادی کنید و برایش شادمان باشید؛ای همۀ آنان که برایش سوگوارید،با او شادیِ بسیار نمایید؛
11. تا از پستانِ تسلی‌بخشِ او مکیده، سیراب شوید؛تا از وفور نعمت او به‌غایت نوشیده، خرّم گردید.»
12. زیرا خداوند چنین می‌گوید:«اینک من صلح و سلامت را چون رود در او جاری خواهم ساخت،و جلال قومها را چون نهری سرشار؛شما خواهید مکید و در آغوش او حمل خواهید شد،و بر زانوانش نوازش خواهید یافت.
13. همچون کسی که مادرش او را تسلی می‌دهد،من نیز شما را تسلی خواهم داد؛آری، شما در اورشلیم تسلی خواهید یافت.
14. خواهید دید و دلتان شادمان خواهد شد،و استخوانهایتان چون سبزه خرّم خواهد گردید؛دست خداوند بر خادمانش معروف خواهد گشت،و خشم او بر دشمنانش.