1. اجازه دادم کسانی که مرا نطلبیده بودند،مرا بجویند،و کسانی که مرا نجسته بودند،مرا یافتند،و به قومی که نام مرا نخوانده بودند،گفتم: «اینک حاضرم؛ اینک حاضرم.»
2. تمامی روز دستانم را دراز کردمبه سوی قومی گردنکش،که در طریقهای نادرست گام برمی‌دارند،و توهمات خویش را پیروی می‌کنند؛
3. قومی که پیوسته پیش رویم،خشم مرا برمی‌انگیزند،و در باغها قربانی گذرانده،بر آجرها بخور می‌سوزانند؛
4. که در میان قبرها می‌نشینند،و تمامی شب را در مغاره‌ها سپری می‌کنند؛که گوشت خوک می‌خورند،و خورش از گوشت مکروه در ظروفشان است؛
5. که می‌گویند: «دور بایست و نزد من میا،زیرا مقدس‌تر از آنم که نزدیک من آیی.»آنان دودند در بینی‌ام،و آتشی که تمامی روز مشتعل است!
6. خداوند می‌گوید:همانا این نزد من مکتوب است که:«خاموش نخواهم ماند، بلکه بدیشان مزد خواهم داد،آری مزد آن را به آغوش ایشان خواهم پرداخت،
7. مزد گناهان شما و گناهان پدران شما را با هم.و از آنجا که بر کوهها قربانی تقدیم کردند،و بر تپه‌ها به من بی‌حرمتی روا داشتند،مزد اعمال گذشتۀ ایشان را پیموده،به آغوششان خواهم پرداخت.»
8. خداوند چنین می‌گوید:«مانند زمانی که شراب تازه هنوز در خوشه یافت می‌شود،و می‌گویند: ”آن را زایل مسازید، زیرا هنوز برکتی در آن هست،“من نیز به‌خاطر خادمانم چنین عمل خواهم کرد،و آنها را به‌کل هلاک نخواهم ساخت.
9. از یعقوب نسلی فراهم خواهم آورد،و از یهودا آنان را که کوههایم را به تصرف آورند؛برگزیدگانم آنها را به میراث خواهند برد،و خادمانم در آنجا سکونت خواهند گزید.
10. و برای قوم من که مرا می‌جویند،شارون چراگاه گله‌ها خواهد شد،و وادی عَخور، استراحتگاه رمه‌ها خواهد بود.