12. در بزمهای ایشان بربط و چنگ است،و دف و نی و شراب؛اما به کارهای خداوند نظر نمی‌کنند،و عمل دستهای او را نمی‌بینند.
13. بنابراین، قوم من به سبب عدم معرفتبه اسارت خواهند رفت؛اشراف ایشان گرسنگی خواهند کشید،و عوام ایشان از تشنگی بی‌تاب خواهند شد.
14. از این رو هاویه گلوی خود را گشادتر کرده،و دهان خویش را بی‌اندازه گشوده است؛نجبای اورشلیم و عوام آن،عربده‌‌کشان و وجدکنندگان آن،بدان فرو خواهند رفت.
15. مردمان خم خواهند شد،و هر یک ذلیل خواهند گشت،و چشمان متکبران پست خواهد گردید.
16. اما خداوندِ لشکرها به انصافْ متعال خواهد بود،و خدای قدوس خویشتن را به عدالتْ قدوس خواهد نمود.
17. آنگاه گوسفندان خواهند چرید، چنانکه در چراگاه‌های خویش،و بره‌ها در میان ویرانه‌های دولتمندان خوراک خواهند خورد.
18. وای بر آنان که شرارت را به ریسمانهای دروغ،و گناه را گویی به طنابِ ارابه می‌کشند؛
19. که می‌گویند: «بگذارید خدا تعجیل کندو کار خویش بشتاباند تا آن را ببینیم!بگذارید مشورت قدوس اسرائیل نزدیک آید؛بگذارید بیاید تا آن را بدانیم!»
20. وای بر کسانی که بدی را نیکیو نیکی را بدی می‌خوانند؛وای بر آنان که ظلمت را در جای نورو نور را در جای ظلمت می‌نشانند؛وای بر آنان که تلخی را در جای شیرینیو شیرینی را در جای تلخی می‌نهند!
21. وای بر کسانی که در چشم خود حکیمندو در نظر خویش، خردمند!