21. زیرا خداوند بر خواهد خاست،چنانکه در کوه فِراصیم کرد؛و خویشتن را بر خواهد انگیخت،چنانکه در وادی جِبعون کرد؛تا عمل خویش را به جا آورَد،عمل عجیب خود را،و تا کار خویش را به انجام رسانَد،کار غریب خود را!
22. پس حال از تمسخر بازایستیدمبادا بندهایتان محکم شود.زیرا من از هلاکت و تقدیری شنیده‌امکه از جانب خداوندگار، خداوند لشکرهابر تمامی زمین مقدر است.
23. گوش فرا دهید و صدایم را بشنوید؛توجه کنید و به سخنانم گوش بسپارید.
24. آیا آن که به جهت بذرپاشی شخم می‌زندپیوسته چنین می‌کند؟آیا پیوسته زمین را می‌شکافدو آن را شیار می‌کند؟
25. آنگاه که زمین را هموار ساخت،آیا گشنیز نمی‌پاشد و زیره نمی‌افشاند؟آیا گندم در شیار نمی‌کارد،و جو را در جای معین خود نمی‌گذاردو چاودار در حدود مزرعه نمی‌کارد؟
26. خدایش او را تعلیم می‌دهد،و طریق درست را بدو می‌آموزد.
27. زیرا گشنیز را با گردونۀ تیز نمی‌کوبندو چرخ گاری را بر زیره نمی‌گردانند،بلکه گشنیز را به عصا می‌زنند،و زیره را به چوب.
28. گندم باید به جهت تهیۀ نان آرد شود،پس برزگر آن را تا ابد خرمن‌‌کوبی نمی‌کند.چرخ گاری را بر آن می‌گرداند،اما اسبانش آن را آرد نمی‌کنند.
29. این همه از جانب خداوند لشکرهاست،که مشورت او شگفت‌‌انگیز استو حکمتش بس عظیم.