24. خبر آن را شنیده‌ایم،و دستهایمان سست شده است؛عذاب ما را درگرفته،درد، همچون زنی در حالِ زا.
25. به مزرعه بیرون مشوید،و در راهها گام مزنید،زیرا دشمن شمشیر به دست دارد،و در هر سو رُعب و وحشت است.
26. ای قوم عزیز من،پلاس در بر کن و در خاکستر غَلتان شو؛مرثیه‌ای تلخ بخوان،چنانکه گویی برای یگانه فرزندت!زیرا که به ناگاه،هلاک‌کننده بر ما فرود خواهد آمد.
27. «من تو را آزمایندۀ فلزات قرار دادم،تا قوم مرا همچون سنگ معدن بیازمایی،و راههای ایشان را بدانی.
28. آنان جملگی به‌غایت سرکِشند،دور می‌گردند و بدگویی می‌کنند.همچون برنج و آهنند،و جملگی فساد را به عمل می‌آورند.
29. دَمِ کوره به‌شدت می‌دمد،سرب در آتش محو می‌شود؛ولی تصفیه بیهوده ادامه می‌یابد،زیرا شریران زدوده نمی‌شوند.
30. آنان ’نقرۀ مردود‘ خوانده می‌شوند،زیرا خداوند آنان را رد کرده است.»