23. غرور آدمی او را خوار می‌سازد،اما شخص افتاده‌دل عزّت می‌یابد.
24. شریک دزد، دشمن جان خویش است؛او قسم داده می‌شود، اما هیچ نمی‌گوید.
25. ترس از انسان دام می‌شود،اما آن که بر خداوند توکل کند، ایمن می‌ماند.
26. بسیاری جویای نظر لطف حاکمند،اما خداوند است که آدمیان را دادرسی می‌کند.
27. پارسایان از آنان که راه خود را کج می‌سازند، کراهت دارند،شریران، از آنان که در راه راست استوار می‌مانند.