32. «اکنون ما به شما بشارت می‌دهیم که خدا آنچه را که به پدران ما وعده داده بود،
33. با برخیزانیدن عیسی، برای ما که فرزندان ایشانیم وفا کرد. همان‌گونه که در مزمور دوّم نوشته شده:«”تو پسر من هستی؛امروز، من تو را مولود ساخته‌ام.“
34. «و خدا او را از مردگان برخیزانید تا هرگز فساد نبیند، چنانکه آمده است:«”برکات مقدّس و مطمئنی راکه به داوود وعده داده شده،به شما خواهم بخشید.“
35. و بر همین مبنا در جای دیگر گفته شده که:«”نخواهی گذاشت سرسپردۀ توفساد ببیند.“
36. «و امّا داوود پس از آنکه به ارادۀ خدا مردمان عصر خویش را خدمت کرد، بخفت و به پدران خود پیوسته، فساد را دید.
37. ولی آن کس که خدا برخیزانید، فساد را ندید.
38. «پس، ای برادران، بدانید آمرزش گناهانی که به واسطۀ همین شخص فراهم آمده است، به شما اعلام می‌شود.
39. اکنون هر که ایمان بیاورد، به واسطۀ او پارسا شمرده می‌شود در هرآنچه نتوانستید به واسطۀ شریعت موسی پارسا شمرده شوید.
40. مراقب باشید این نوشتۀ کتب پیامبران بر سر شما نیاید که می‌گوید:
41. «”بنگرید، ای استهزاگران،حیرت کنید و هلاک شوید،زیرا در ایام شما کاری می‌کنم،که هرچند آن را به شما بازگویندهرگز باور نخواهید کرد.“»
42. چون پولس و برنابا از کنیسه بیرون می‌رفتند، مردم از آنها استدعا کردند که شَبّات آینده نیز در این باره با ایشان سخن بگویند.
43. پس از اینکه جماعتْ کنیسه را ترک کردند، بسیاری از یهودیان و اشخاص خداپرست که به یهودیت گرویده بودند، از پی پولس و برنابا به راه افتادند. آن دو با این گروه سخن گفتند و آنها را به پایداری در فیض خدا ترغیب کردند.
44. شَبّات بعد، به‌تقریب، تمامی مردم شهر گرد آمدند تا کلام خداوند را بشنوند.